Sloop van de burcht

Bij de sloop van de burcht met zijn 4 tot 5 meter dikke muren is een enorme massa puin vrijgekomen. In die tijd, de 17e eeuw, was het gebruikelijk om heel gebleven bakstenen af te bikken en te hergebruiken. Dat is ook hier gebeurd, want in de gracht aan de voet van de kasteelmuur is veel losse mortel gevonden. De bakstenen die niet heel bleven, werden in de gracht gegooid om deze te dempen.

Afbraakpuin

Tijdens de opgravingen is gebleken dat in de binnenste kasteelgracht, die ongeveer 12 meter breed was, ongeveer 4.000 ton afbraakpuin ligt. Dat geeft aan dat de slopers van de burcht naarmate ze vorderden met de sloop, in een steeds groter puinveld kwamen te zitten. Bij de opgravingen is gebleken dat de burchtfundamenten vaksgewijs en ongelijk waren gesloopt om nog stenen te winnen. Kennelijk raakten de slopers aan het eind het overzicht kwijt door de grote puinmassa.

Bouwfragmenten

Bij de opgravingen zijn tussen het puin in de gracht verschillende bijzondere bouwfragmenten gevonden. Zo zijn er bakstenen gevonden met schuine kanten en hoeken van 135 graden. Deze hebben mogelijk deel uitgemaakt van achtkantige arkeltorentjes op de hoeken van de burcht. Ook waren er onderdelen van boogvensters bij. Tussen de stukken baksteen werden ook bouwfragmenten van natuursteen gevonden, zoals stukken van waterlijsten, vensters en dorpels. De meeste stukken waren van trachiet (drakensteen).

Hergebruik

De hele bakstenen die bij de sloop vrijkwamen, zijn hergebruikt. Dat blijkt onder andere uit archiefstukken, waaruit we weten dat er onder andere afgebikte bakstenen naar Wehl werden verhandeld. Maar ook vinden we hier en daar hergebruikte bakstenen nog terug, zoals in de topgevel van een omstreeks 1700 gebouwd huisje in de Weverstraat, waar middeleeuwse bakstenen werden aangetroffen die hoogstwaarschijnlijk afkomstig zijn van de sloop van de burcht.